“Ooit had ik een periode dat ik uit vrees niet op restaurant durfde gaan,” zegt Pierre. “Ik wilde mensen op geen idee uitsteken. Wat als ze mij zouden zien, terwijl zij het moeilijk hebben? Veel te veel mensen glippen nog door de mazen van het net. We kunnen jammer genoeg niet iedereen bereiken.”

Voorlopig blijft Pierre nog voortdoen, maar hoe lang weet hij niet. “Tot het echt niet meer gaat,” zegt hij. “Voorlopig lukt het nog. Ik heb een goede groep vrijwilligers die mij helpt waar nodig. Ik zal er wel voor zorgen dat Lichtbaken niet ophoudt te bestaan als ik er op een dag niet meer ben. Ik moet bekennen dat het allemaal niet meer zo vlot gaat als vroeger. Weet je: ik heb het vroeger zelf nooit slecht gehad. Moest het aan mij liggen, dan heeft niemand het slecht. Alleen moeten we onze ogen zien dat de realiteit anders is. Er zijn zo veel redenen waarom personen in armoede belanden. Het gaat soms om faillissementen, echtscheidingen, … De oorzaken liggen soms ver uiteen. Niet elke persoon die in armoede leeft, heeft daar zelf schuld aan. Ook zij horen bij onze maatschappij.”